دیروز نهمین نشست شهر اسلامی با حضور دکتر سید محسن حبیبی توی سالن اجتماعات کتابخونه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد. جلسه فوق العاده خوب و انرژی بخشی بود. هر چند ساعت ۱۱ جلسه مهم اداری برای ما گذاشته بودن و تأکید کرده بودن سر وقت تو جلسه باشیم، ولی بهر حال حدود ۴۵ دقیق از صحبتای دکتر رو شنیدم. برام جالب بود که بر خلاف نشست قبلی که سه شنبه همین هفته از سلسله نشستای فرهنگ و معماری برگزار شد اینبار حجم جمعیت و البته مقامات به حدی بود که توی کریدورها و لابی بیرون هم افراد نشسته بودن از طریق ویدئو پروژکتور به سخنرانی دکتر گوش میدادن. یه چیزی که دکتر گفتن و برام جالب بود این بود که با توجه به این شعر: "چرخ با این اختران نغز و خوش و زیباستی  صورتی در زیر دارد، آنچه در بالاستی"  و باستناد بنیان معرفتی که این شعر بر اساسش گفته شده میتونیم مبنای جعل واژه نصف جهان رو برای اصفهان تبیین و تفسیر کنیم: اینکه اصفهان، اصفهان صفوی، بازنمود جهان مثالیه که در آسمانها قرارداره... و نه به معنی نیمی از فیزیک این دنیا یا جهان معمور. برای من جالب بود چون ما این تعبیر رو در مورد کعبه هم داریم که در برابر و به محاذات کعبه در آسمان چهارم و بروایتی در آسمان هفتم، خانه ای شبیه کعبه به اسم "بیت معمور" وجود داره که هر روز فرشتگان در اون خدای واحد رو تسبیح میگن: وَ الطُّورِـ وَ کِتَـَاب‌ٍ مَّسْطُورٍ ـ فِی رَق‌ٍّ مَّنشُورٍ ــ وَ الْبَیْت‌ِ الْمَعْمُورِ! قبل از صحبتای آقای دکتر حبیبی، اقای دکتر قاسم زاده معاون جدید فرهنگی اجتماعی شهرداری اصفهان چد دقیقه صحبت کردن که اونم پر از انرژی بود. یه صحبت جالبشون این بود که گفتن من وقتی به رونق تمدنی زمان صفوی فکر میکنم و در رمزگشایی چرایی این موفقیت بزرگ به این نکته میرسم که دولت صفوی با   درکنار هم قراردادن "هنرمندان" و "اندیشمندان" با خودشون تونستن پایه های تمدن جدیدی رو بنیان بذارن در حقیقت از همنهشتی دولتمردان، اندیشمندان و هنرمندان چنین واقعه ای در تاریخ ما رخ میده و امروز هم اگه بناست ما به کار تازه ای در حوزه تمدنی دست بزنیم این راه میتونه پاسخ مسئله باشه. موضوع دیگه ای که دکتر گفتن این بود که ما امروز به تمدن و آثار سلجوقی، صفوی و قاجار مباهات میکنیم. آیا قراره پونصد سال دیگه باز هم به این دوره های تمدنی استناد بشه یا ما هم میتونیم تمدن و جلوه های تمدنی جدیدی مربوط به دوره خودمون برای آیندگان ایجاد کنیم. و آیا جهان نما، مصلی و .. میتونن به عنوان نشانه های تمدن امروز ایران برای آیندگان قابل افتخار باشن؟!...

موضوعی که ذهن من رو درگیر کرده اینه که معتقدم اثر هنری اولا بازنمود تفکر و شخصیت خالق اونه و ثانیا ادراک اثر هنری از فردی به فرد دیگه متغیره. ما این موضوع رو میتونیم تو مکاتب روانشناسی و همینطور فلسفی مطالعه کنیم. مثلن ملاصدرا معتقده مراتب ادراک شامل حس، خیال و عقله. با توجه به اینکه هر فرد در نوع احساس، قوه خیال و درجه عقل با دیگری متفاوته بنابراین ادراک افراد با هم دیگه  متفاوته. عین القضات همدانی میگه: جوانمردا! این شعرها را چون آینه دان. آخر دانی که آینه را صورتی نیست در خود. اما هر که نگه کند صورت خود تواند در آن دیدن. همچنین می دان که شعر را در خود هیچ معنایی نیست. اما هرکسی از او آن تواند دیدن که نقد روزگار و کمال  کار اوست. و اگر گویی: «شعر را معنی آن است که قایلش [سراینده اش] خواست و دیگران معنی دیگر وضع می کنند از خود». این همچنان است که می گوید: «صورت آینه، صورت صیقلی است که اول آن صورت نموده»! و این معنی را تحقیق و غموضی هست که اگردر شرح آن آویزم از مقصود باز مانم!.

 حالا! اگه بنا باشه ما حوزه تمدنی جدید برپا کنیم که آثار و تظاهرات خارجی اون (مثل آثار معماری اون)، حداقل در حد معماری صفوی باشن، که بیانگر حکمت جاری و ساری در ذهن و روان خالقان اون آثاره و با توجه به روحیات و شخصیت روانی امروز مردم جامعه ما و رذائل اخلاقی مردم ما ازجمله دروغ و تظاهر نهادینه شده در شخصیت ماها(یعنی همون سه دسته ای که دکتر قاسم زاده گفتن!) آیا اصولن امکان حصول مراد و دستیابی به نتیجه مورد نظر قابل تصور هست؟؟...

پانوشت: عکسها از سایت ایمنا و همینطور دبیرخانه شهر اسلامی برداشت شده.

      موقعی که در مورد عضویت در نظام مهندسی و موانع گرفتن پروانه صحبت میشه مخصوصا وقتی که طرف صحبتم معماران جوان یا شاگردام باشن بهشون توصیه میکنم خیلی به این موضوع فکر نکنن و اینکه اگه نتونستن پروانه بگیرن فکر نکنن امکان فعالیت و کار ندارن. بهشون میگم متاسفانه بر خلاف اونچه از نتیجه اِعمال قانون نظام مهندسی انتظار داریم هیچ کلاس و پرستیژی مثه عضویت در کانون وکلا یا نظام پزشکی عاید اعضاء نمیشه. از طرف دیگه قانون نظام مهندسی برای فعالیت و کارکردن اعضا سقف گذاشته یعنی نسبت به توانایی اعضا و فعالیت حرفه ایشون محدودیت متراژ و سقف و ... گذاشته. این به نوعی بی احترامی به توانایی اعضاست و اینکه مثلن منِ عضو نظام مهندسی، میزان حداکثر درآمد سالانه ثابت و مشخصی باید داشته باشم! به نوعی آدم یاد تفکرات جوامع سوسیالیستی میفته! بر خلاف ایده قانونگذار که خواسته با محدودیت متراژ، عدالت کاری بین اعضا ایجاد کنه این مسئله هم محقق نشده و عده ای به مراتب و چندین برابر سهمیه قانونیشون کار میکنن و عده ای سهمیه شون رو به دسته اول میفروشن چون عمدتا خودشون توانایی برقراری روابط! رو ندارن و یا درصد کمی ازونها واقعن به لحاظ حرفه ای ضعیف هستن. نتیجتاً این مسئله باعث بروز پدیده دلالی و واسطه گری بین این دو دسته و البته اشتغالزایی شده!

بگذریم... امروز برای تحویل مدارک حرفه ای برای گرفتن صلاحیت اجرای ساختمان به اداره کل راه و شهرسازی رفتم. گفتند پروانه پایه یک ام هم آماده است و صادر شده... وقتی پروانه اشتغالم رو پرس کردن و تحویل گرفتم علیرغم همه حرفایی که بالا زدم حس خاصی بهم دست داد... حس کردم مرحله آخر این کار رو هم طی کردم و ارتقاء دیگه ای هم نیست که بهش دست پیدا کنم! حسی شبیه حس زمان دفاع از پایان نامه! حس نوع خاصی از کمال! یا حس گذشتن از مرحله ای از کمال! نمیدونم... امیدوارم یه روزی اینقدر این پروانه ارزش پیدا کنه که ما مهندسا هم مثه وکلا یا پزشکا، یا نه! مثه هر فروشنده و صاحب واحد صنفی دیگه ای توی شهر، پروانه مون رو قاب بگیریم و توی دفترمون بالای سرمون به دیوار بزنیم...

پانوشت: پایان تاریخ اسم نظریه ای توی حوزه علوم سیاسیه که توسط فرانسیس فوکویاما ارائه شده! خلاصه اون اینه که آخرین مدل سیاسی برای اداره کشورها، مدل لیبرال دموکراسیه و چون بشر به روش دیگه ای برای حکمروایی دست پیدا نمیکنه، به پایان تاریخ خودش رسیده! عنوان این پست با توجه به پاراگراف آخرش  ازون تئوری وام گرفته شده!

     یکی از اصطلاحات پرکاربرد در ادبیات حرفه ما موضوع آماده سازی زمینه. امشب بدنبال معنی واژه ای فقهی به سایت دانشنامه حقوقی دادنامه برخوردم و تو قسمت ترمینولوژی اون به معنی این واژه رسیدم. عینا اون رو برای اطلاع کسانیکه معنی دقیق اون رو نمیدونن مینویسم:

آماده‌سازي زمين: آماده‌سازي زمين عبارت از مجموعه عملياتي است كه مطابق دستورالعمل وزارت مسكن و شهرسازي زمين را براي احداث مسكن مهيا مي‌سازد كه شامل موارد زير مي‌باشد: الف) عمليات زيربنايي از قبيل تعيين بروكف، تسطيح و آسفالت معابر، تأمين شبكه‌هاي تأسيساتي آب و برق، جمع‌آوري و دفع آب‌هاي سطحي و فاضلاب و غيره. ب) عمليات روبنائي مانند احداث مدارس، درمانگاه، واحد انتظامي، فضاي سبز، اداره آتش‌نشاني، اماكن تجاري و نظاير آن. (ماده 22 از آيين‌نامه اجرايي قانون زمين شهري مصوب 24/3/1371،‌هيأت وزيران)

توجه کنین از شبکه های تاسیساتی فقط آب و برق جزء عملیات آماده سازی محسوب میشه و اینکه بعضا تو کنکور ارشد طراحی شهری از این موضوع توی تستها استفاده میشه. مثلن ممکنه تلفن و یا شبکه گازرسانی رو هم جزء این عملیات بیارن.

پانوشت: آدرس سایت دانشنامه حقوقی اینه: http://www.dadname.org